Vesaas Tarjei Ptaki (SCAN dal 726)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Przecież widzicie, że się spieszę.- Hmm - mruknął tamten pochylony nad zielskiem.Mattis pozostał sam.Gospodarz zakończył rozmowę mruknięciem: “Hmm." Jak to rozumieć? Mattis znowu zaczął się denerwować, myśli plątały mu się coraz bardziej i robota szła coraz gorzej - jak zwykle.Pielone przez niego rzędy wydłużały się, wydłużały.- Nie mogę prędzej - powiedział.W miarę jak zwiększała się odległość między nim a tamtymi, wzrastało również poczucie wstydu - zwykle tak bywa u ludzi wrażliwych jak Mattis.Jego część, gęsto porośnięta chwastami, lśniła świeżą zielenią, po obu zaś stronach tuż obok ciągnęły się brunatne czyste pasy ziemi z równiutkim rzędem młodych buraków.Gdyby chociaż zdołał w jakikolwiek sposób powstrzymać pielących, sprawić, żeby się od niego nie oddalali.Coś okropnego! Gospodarzowi robota pali się w rękach, dogonił parę zakochanych, za chwilę cała trójka zniknie za niewielkim wzniesieniem gruntu.Już zniknęli!Mattis miał wrażenie, że sam jeden pozostał na polu.Był zupełnie sam, cały zlany potem.Słońce mocno przypiekało, koszula dokuczliwie przywierała do rozgrzanych pleców.“Tyle buraków! - pomyślał z niechęcią.- Na co tyle buraków? Zupełnie jakby nie było nic poza burakami!"Mattis od dłuższej chwili pracował nie w pozycji pochylonej, lecz na klęczkach.Palce nie wykonywały tego, co należało, od czasu do czasu w ogóle przestawały się ruszać, myśli im zawadzały.Z doświadczenia wiedział, że tak się stanie, był na to przygotowany.Pospieszał w miarę możności, nie mógł jednak opanować przeszkadzających mu myśli.Po pewnym czasie zauważył, że wyrywa buraki, a pozostawia lebiodę.Zerwał się wylękniony i drżący.“Czy jestem bliski.Nie, nie!"Gospodarz i zakochani wyłonili się znowu na szczycie wzniesienia, każde z nich pełło nowe dwa rzędy, rozpoczęte od przeciwległego krańca.Ledwo się ukazali, dziewczyna podniosła głowę i ręką skinęła w stronę bezradnie stojącego Mattisa.Zrobiła tylko jeden szybki ruch nie przerywając ani na chwilę plewienia.Co właściwie miał on oznaczać?“Nie uczyniła tego przecież bez celu - myślał z dumą Mattis - a zatem wolno mi odezwać się do niej.Za chwilę będziemy się mijali, wtedy powiem jej to, nie zwracając uwagi na ukochanego."Przez chwilę ręce jego pracowały sprawnie.Plewił pełzając na kolanach.Wyrywał właściwe rośliny.Teraz, kiedy zbliżali się ku sobie, Mattis zdawał się posuwać niezwykle szybko, dzieląca ich odległość zmniejszała się w sposób widoczny.Tymczasem Mattis przestał pleć, zamiast pracować, obserwował dwoje młodych.Tak wyglądają prawdziwi zakocham!Nic dziwnego, że gospodarz jest z nich zadowolony, że zerka w ich stronę mimo pośpiechu i uśmiecha się do nich.On także nie potrafi myśleć wyłącznie o pracy, bo dzięki młodym tu na polu jest o wiele przyjemniej.Śmieją się, przekomarzają, nie przestając pracować dobrze i prędko.Od czasu do czasu zbliżają się do siebie, blisko, bliziutko i wtedy robią różne rzeczy, o których dobrze jest wiedzieć.A więc tak wygląda para kochanków! Szczęśliwy gospodarz nadąża za nimi, pieląc swoją część.Natomiast Mattisa dzieli od nich pas ciemnej, oczyszczonej z chwastów ziemi.Jego dwa rzędy zarośnięte i prawie zapomniane ciągną się w nieskończoność.Trudno - Mattis musi słuchać, co oni mówią, musi patrzeć na wiośnianie młodzieńczą parę, na jej niepohamowaną radość, na dziwny wyraz oczu zakochanych.Już się z nim zrównali.Perlisty śmiech rozbrzmiewa mimo znojnej pracy.Mattis podniósł się.- Jeżeli wy jesteście tacy zakochani, to ja chciałem.- odezwał się porywczo, patrząc rozradowanej dziewczynie prosto w oczy.Po czym zamilkł.Dziewczyna i chłopak, zdziwieni, czekali.Mattis stwierdził, że nawet przestali się śmiać, chociaż wyraz jego twarzy i brzmienie głosu niewątpliwie świadczyły o sympatii dla nich.Gospodarz także przerwał pracę, choć na pewno się spieszył.Daremnie czekali.W końcu gospodarz wmieszał się mówiąc:- Dokończ wreszcie, Mattis!Dziewczyna milczała, chłopiec także, czekali w napięciu.Wszyscy razem czekali na próżno [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl