Wieliński Bartosz T. Żli Niemcy

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jego zapowiedz lotuna Księżyc zelektryzowała naród.Amerykanie do tej pory sceny lądowania na Księżycuwidzieli tylko w kinach.Ze słów Kennedy ego wynikało, że prawdziwy księżycowy krajobrazzobaczą na żywo w telewizji.Prezydent miał jeden zasadniczy cel.Zamierzał wreszciewyprzedzić ZSRR w kosmicznym wyścigu.Gdyby w grunt na Srebrnym Globie wbito flagęz sierpem i młotem, dla USA oznaczałoby to nie tylko wizerunkową katastrofę.Zbrodnie w Mittelbau-DoraO związkach von Brauna z nazizmem amerykańska prasa pisała już w latach 50.,wcześniej na wieść o ściągnięciu go do USA oburzył się Albert Einstein.Ale w dobie zimnejwojny Waszyngtonu nie interesowała przeszłość konstruktora, zresztą nie był on jedynymnazistą, który znalazł schronienie w USA Amerykanie, poszukując specjalistów od nowychtechnologii, zatrudniali ludzi, którzy mieli na sumieniu życie tysięcy robotnikówprzymusowych.Byli też ludzie tacy jak np.Hubertus Strughold.Od lat 30.prowadził podpatronatem Luftwaffe pionierskie badania z zakresu zachowania organizmu ludzkiegona dużych wysokościach i w warunkach wysokich przeciążeń.W latach 40.jego podwładniprowadzili barbarzyńskie eksperymenty na więzniach KL Dachau.Obniżali ciśnieniew komorach barycznych, symulując warunki panujące na dużych wysokościach.Więzniowieumierali.Strughold po wojnie wymigał się od wszelkiej odpowiedzialności za zbrodnie.W USA nazywano go ojcem kosmicznej medycyny. Zciągnięcie von Brauna to hańba Ameryki mówił Eli Rosenbaum, w latach 90.szefkomórki Departamentu Sprawiedliwości ścigającej nazistowskich zbrodniarzy.Do ich gronazaliczał genialnego konstruktora, choć zaraz po wojnie von Brauna i jego zespół Waszyngtonuznał za nieskażonych nazizmem.Rosenbaum przypominał, że na sumieniu Niemca są nie tylko ofiary V-2, lecz takżeśmierć 20 tys.więzniów obozu koncentracyjnego Mittelbau-Dora.To tam, w sztolniachw górach Harz, działała fabryka, do której pod koniec w 1943 r.przeniesiono produkcjęrakiet ze zbombardowanego Peenem�nde.W podziemnym obozie panowały ekstremalnewarunki więzniowie myli się własnym moczem i spali na gazetach.Choroby płuc wywołanepyłem i niedożywieniem zbierały krwawe żniwo.Kilkaset osób powieszono za próbysabotowania produkcji. Weszliście tu przez bramę, ale wyjdziecie stąd przez komin w tensposób witano nowo przybyłych więzniów.Von Braun zapewniał, że nie miał z obozem nic wspólnego, ale z odnalezionychdokumentów wynika, że osobiście wybierał więzniów do Mittelbau, a warunki ich życia małogo obchodziły.Gdy pojawiał się w podziemnej fabryce, robotnicy mieli się obracać do ściany.Za samo patrzenie na von Brauna groziła chłosta albo stryczek.Z opowieści więzniówwynika, że von Braun sprawdzał jakość pracy. To oczywisty sabotaż miał kiedyś stwierdzić,oglądając elementy V-2.To wystarczyło, by 11 osobom założono na głowy pętle.Dodatkowo,by przed śmiercią nie podburzali innych, zakneblowano im usta.Inni więzniowie twierdzili,że von Braun kazał sabotażystów chłostać.Niemiec zarzutom zaprzeczał.Tłumacząc się z pracy dla III Rzeszy, przyrównywał siędo Michała Anioła, który podczas wojny przerywał prace w Kaplicy Sykstyńskiej,by budować fortyfikacje.Przekonywał, że gdyby protestował przeciwko fatalnemu traktowaniurobotników przez SS czy próbował na własną rękę polepszyć ich los, skończyłby w oboziekoncentracyjnym.Raz zresztą podszedł do strażników, by zrobić im awanturę za znęcanie sięnad więzniami.Kazali mu się zająć swoimi sprawami. Bo inaczej też założysz pasiak usłyszał na odchodnym.Kompromitowała go jednak fotografia wykonana w kwietniu 1943 r.podczas wizytyHeinricha Himmlera w Peenem�nde, na której konstruktor wita gościa w mundurze oficeraSS.Po wojnie tłumaczył, że musiał wstąpić do SS, bo inaczej byłby odsunięty od badań,a mundur założył tylko jeden raz.Jeśli tak, to dlaczego co roku awansował, a wojnę zakończył jako SS-Sturmbannf�her,czyli major? Dlaczego świadkowie mówią, że wielokrotnie widywali go w esesmańskimmundurze?Księżyc wzięty, Sowieci z tyłuDziecięce marzenie von Brauna spełnia się 16 lipca 1969 r. O 13.30 Saturn V wiozący lądownik księżycowy oraz kapsułę Apollo, w której siedząNeil Armstrong, Buzz Aldrin i Michael Collins, zaczyna się majestatycznie wznosić nadprzylądkiem Canaveral.Von Braun obserwuje start załogi Apollo 11 przez lornetkę w centrumkontroli lotów.Wcześniej konstruktor w żmudnym procesie sprawdzał po kolei każdy elementrakiet.Saturna V od razu testowano w całości, bez załogi pomyślnie wystrzelono go w kosmosw listopadzie 1967 r.Kapsuła zgodnie z planem wodowała w Pacyfiku.Misja otrzymałaoznaczenie Apollo 4.Kolejny bezzałogowy start miał miejsce w kwietniu następnego roku.Tymrazem nie obyło się bez problemów.Elementy silników rakietowych zaczęły niespodziewanieoscylować.W efekcie statek Apollo 6 nie osiągnął takiej orbity, jak planowano.Ale misję i takuznano za sukces.Kolejny Saturn wyniósł w kosmos Apollo 8.Astronauci na pokładzie bylipierwszymi ludzmi, którzy oblecieli Księżyc.Gdy znalezli się nad Srebrnym Globem, odczytalifragment z Księgi Rodzaju.W ciągu 20 godzin okrążyli satelitę Ziemi dziesięć razy. Trzeba popełnić 65 tys.błędów, zanim zbuduje się rakietę mawiał wcześniejkonstruktor.W Peenem�nde więcej startów V-2 kończyło się klęską niż sukcesem.Na początkulat 60.bezzałogowy test Redstone z kapsułą dla astronautów zakończył się fatalnie rakietawybuchła, wykręciwszy w powietrzu piruet.Na szczęście podczas lotu Apollo 11 Saturn V działa bez błędów.Cztery dni pózniej NeilArmstrong melduje z Księżyca: Orzeł wylądował.Plan Kennedy ego został zrealizowany,choć sam prezydent, który w 1963 r.zginął w zamachu, tego nie doczekał.Dopiero w latach 90.okazuje się, że ZSRR do końca walczył o pierwszeństwow zdobyciu Księżyca.Sowietów miała tam zawiezć porównywalna do Saturna rakieta N-1.Dwa tygodnie przed wylotem Apollo 11 ZSRR przygotował starty dwóch rakiet.Pierwsza miaławynieść na orbitę Księżyca bezzałogowy moduł.Drugą na Srebrny Glob mieli poleciećkosmonauci.Ale Sowietom zabrakło talentu na miarę von Brauna i jego szczęścia.Misjazakończyła się katastrofą wybuch pierwszej N-1 na wyrzutni zniszczył też drugą rakietę.Mars musi czekaćPo księżycowym sukcesie von Braun, teraz jako wicedyrektor NASA ds.planowania,snuje plany dalszej eksploracji kosmosu.Marzą mu się wielka stacja kosmiczna, baza wojskowana Księżycu i lądowanie na Marsie, które jego zdaniem miało być wykonalne na początku lat80.W trwającą 500 dni podróż na Czerwoną Planetę astronauci mieli się udać ważącym360 ton statkiem kosmicznym napędzanym 40-megawatowym reaktorem jądrowym.Wedługprojektu von Brauna jego budowa na orbicie okołoziemskiej ma wymagać 950 lotów rakiettransportowych. Zobaczy pan, to wszystko stanie się rzeczywistością mówi na początku lat70.dziennikarzowi Spiegla.Ale kosmiczna euforia w USA gaśnie.Kongres uznaje, że lądując na Księżycu,Amerykanie osiągnęli cel, jakim było pokonanie ZSRR.Obcina budżet i NASA musi przedczasem zamknąć program z planowanych dziewięciu misji na Księżyc wysłano sześć.ZałogaApollo 13 nawet nie próbowała lądować na Srebrnym Globie.W drodze doszło do eksplozjizbiornika z tlenem, ale na szczęście statek udało się bezpiecznie sprowadzić na Ziemię.W sumie na Księżycu stanęło 12 osób.W 1972 r.sfrustrowany von Braun odchodzi z NASA [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl