Zelazny Roger Kraina Przemian (SCAN dal 709)

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A jednak.Koń stanął, tuż przy brzegu.Dwaj żądni mocy poszukiwacze o mało co nie opuścili na zawsze tego świata.Leniwie pochyliła się do przodu i przesunęła dłonią po oknie, wypowiadając zaklęcie pobudzenia, kierując je w stronę pary na koniu.Scena zmieniła się gwałtownie, a Semirama zrobiła kitka dziwacznych min.Po raz kolejny dotknęła okna i szepnęła kitka słów w melodyjnej tonacji.Elfia dziewczyna była dość pospolitej urody.Smukła blondynka z Marinty lub Miraty.Ale mężczyzna.- Selar! - z trudem zaczerpnęła powietrze, dotykając gardła.Szeroko otworzyła oczy.- Selar.Dziewczyna zsiadła z konia.Mężczyzna uczynił to samo.- Nie!Semirama podniosła się.Pięści miała mocno zaciśnięte.Obie postacie stały teraz w wodzie, szarpiąc się.I jeszcze coś.Zmienna fala! Nadchodziła!Odwróciła się i pobiegła w stronę Komnaty Lochu, ćwierkając po drodze frazy w języku Starszych.Kiedy weszła do zadymionego pokoju, zauważyła, że demon Barana, którego poskromiła już wcześniej, czaił się w rogu ogryzając kość.Rzuciła kilka pojedynczych słów w mabrahoring, a on skulił się.Dotarła do skraju lochu i wydała z siebie trzy wibrujące nuty.Po kilku chwilach powtórzyła je.Z mrocznej powierzchni wyłonił się ciemny, niewyraźny kształt i skręcił się powoli.Wydobył z siebie jedną, dźwięczną nutę.Odpowiedziała złożoną arią, a usłyszała bardzo krótki ton.Westchnęła, a na jej twarzy zawitał uśmiech.Wymienili jeszcze kilka nut.Po chwili obok niej pojawiła się długa macka, a ona wzięła ją w ramiona.Stała tak przez moment, nieruchomo, a jej ciało zaświeciło delikatnym blaskiem.Kiedy z pożegnalnym dźwiękiem wypuściła ją z rąk i odwróciła się, wyglądała na wyższą i silniejszą, wzrok miała dziki.Gdy zbliżyła się do demona, jej oczy miotały błyskawice.Demon wypuścił kość i przykucnął, kiedy wskazała na niego palcem.Jego krzywe oczy były w ciągłym ruchu.- Tam - powiedziała, wskazując na galerię, którą właśnie opuściła.- Chodź ze mną!Wykonał polecenie, ale gdy tylko minęli bramę, zaczął biec susami.Po raz drugi podniosła palec, z którego wystrzelił ogień i otoczył demona.W tej chwili jej niezwykła emanacja osłabła.Demon stanął i zaszlochał.Skrzywiła palec i płomienie zniknęły.- Rób to, co ci każę - krzyknęła, podchodząc bliżej.- Jasne?Demon padł przed nią na twarz, chwycił ja delikatnie za prawą kostkę i postawił jej stopę na swojej głowie.- Doskonale - stwierdziła.- Już na początku należy dokładnie zdefiniować wzajemne zależności.Postawiła stopę na ziemi.- Wstawaj.Chcę, abyś towarzyszył mi do samego okna.Jest tam coś, co musisz zobaczyć.Wróciła na swój dawny punkt obserwacyjny i spojrzała w dół.Dziewczyna grzęzła teraz na brzegu, a mężczyzna nadal pozostawał w wodzie, przy koniu, zanurzonym po szyję.Dziewczyna zapadła się po pas.- Czy widzisz tego człowieka w zielonej chuście, obok konia? - spytała.Kiedy demon chrząknął twierdząco, rzekła:- Chcę go.Wyciągnęła dłoń i położyła ją na głowie potworka.- Pamiętaj, nie wolno ci spocząć, zanim nie uratujesz go i sprowadzisz tutaj, żywego i bez jednej rany.Demon zrobił krok w tył.- Ale.ja.też utonę - burknął, drżąc na całym ciele.- Ja.nie lubię.wody - dodał.Wybuchnęła śmiechem.- Współczuję ci - rzekła.- Ale zdaje się, że potrzeba nam czegoś trwalszego.Ruszyła w głąb galerii, po której przesuwały się taczki i wózki wypełnione odchodami ze stajni.Zlustrowała wzrokiem komnatę i skierowała się na łewo.Machając chusteczką, schyliła się, rozłożyła ją na ziemi i wypełniła garściami zeschniętej gleby.Kiedy w środku chusteczki wyrósł pokaźny kopiec, położyła na jego czubku swój palec.Upiorne światło opuściło ją.Ponownie nabrała ludzkiego wyglądu, była teraz mniejsza, bardziej zwyczajna.Z piaszczystej piramidy wypływało słabe światełko.Uniosła rogi chusteczki i zawiązała je na supeł.Wstała i pokazała zawiniątko demonowi.- Słuchaj - nakazała.- Musisz to zabrać ze sobą.Gdy dotrzesz do miejsca, w którym zaczynają się ruchome piaski, rzuć to przed siebie.Zastygną na znaczną głębokość, więc przejdziesz po nich bez trudu.Zrób to samo z wodą, a pojawi się lodowy most, który ułatwi ci drogę.Nie obawiaj się, nic się nie stanie, o ile będziesz działał szybko.Proszek nie będzie tak skuteczny w przypadku istot żywych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl