Gulland Sandra Kochanka Słońca

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Mademoiselle? - rozmyślania przerwał jej męski głos.Podniosła wzrok.- Wasza Wysokość!Czyżby zrobiła coś złego?- Chciałbym usłyszeć, jak mademoiselle śpiewa.- Oczywiście - wyjąkała Petite.- O tak - zawołała Henrietta z przeciwległego końca komnaty.- Mademoiselle Petitema najpiękniejszy głos ze wszystkich moich dam.Petite wstała i podeszła do harfy, przy której siedziała Klaudyna-Maria.Przez chwilęstała nieruchomo, przerażona i zdumiona.Uwielbiała śpiewać, ale tylko w samotności.CzyHenrietta ją w ogóle kiedykolwiek słyszała?- A więc? - zapytała urażonym tonem Klaudyna-Maria i okręciła sobie lok na palcu.- Enfin la Beaute? - zasugerowała Petite.To piękna air de cour.Klaudyna-Maria skrzywiła się.- Enfin co?- Mogę zaśpiewać bez akompaniamentu - powiedziała Petite i odwróciła się dozebranych.Panie, miej mnie w swojej opiece.Król siedział dokładnie naprzeciwko, wotoczeniu królowej matki, królowej oraz królowej angielskiej.Za nimi siedzieli Henrietta zFilipem, książęta krwi, ministrowie, pary książęce.W niszach i pod ścianami stali arystokraciniższego szczebla wraz ze służbą.Petite popatrzyła na sufit, nie ośmielając się spojrzeć nikomu w oczy, dopóki nie minąchwilowe zawroty głowy.Jak brzmiały słowa, które powtarzała jej ciotka Angelika? Ze śpiewto język Boga.Wzięła głęboki oddech.Tej nocy Petite długo leżała, nie mogąc zasnąć, i w myślach przeżywała wszystko to,co się wydarzyło.Król poprosił, żeby zaśpiewała, słuchał jej żarliwie, a potem - gorącooklaskiwał.W końcu, około drugiej, zapadła w sen i przyśniło jej się coś cudownego: że królnie miał żony i nie był nawet królem.I że uwielbiał, jak mu śpiewała.Rano obudziła się wzmiętej pościeli, z bolącym sercem.Uklęknęła przy łóżku, modląc się o moralneprzewodnictwo.Henrietta przywitała ją ciepło.- Nasza śpiewaczka o anielskim głosie - powiedziała radośnie, odrzucając włosy naplecy.- Mademoiselle sprawia przyjemność królowi, a to sprawia przyjemność mnie - dodałai uśmiechnęła się kokieteryjnie.* Aria dworska [przyp.red.].Klaudyna-Maria i Yeyette spojrzały na nią z nienawiścią.Nikola - z zatroskaniem.Coto wszystko ma znaczyć?, zastanawiała się Petite.Najwyrazniej zrobiła coś złego - tylko co?W ciągu kolejnych dni jej konsternacja narastała.W piątek król, zamiast usiąść przystole Henrietty, by grać w karty, zajął miejsce przy jej stoliku.Następnego wieczoru, kiedyHenrietta grała do tańca na wirginale i przyszła pora na Petite, celowo odwrócił się, bypatrzeć, jak tańczy.A jeszcze kolejnego dnia, po południu, kazał Yeyette i Klaudynie-Mariizamilknąć, gdy Petite czytała na głos Don Kichota.Król wyraznie ją faworyzował - tylko dlaczego?To nic nie znaczy, powtarzała sobie, chociaż serce biło jej jak oszalałe.Wiedziała, żezainteresowanie króla nie jest poważne.Flirt był na dworze niewinną rozrywką, ale i tak nierozumiała, dlaczego król miałby uwodzić właśnie ją? (I dlaczego nie Henriettę?) Dlaczego wogóle miałby zwracać na nią uwagę?- Dzisiaj przypomnimy sobie nieuprzejme zachowania - oznajmiła księżna deNavailles, kiedy spotkała się z damami dworu we wspólnym pomieszczeniu.- Może zaczniemademoiselle Ludwika de la Valli�re.- Obcinanie paznokci w towarzystwie, głośny śmiech - wymieniła Petite.Powtarzali tęlekcję już po raz kolejny.- Zwłaszcza z błędów popełnianych przez innych - księżna skinęła głową z aprobatą.-Co jeszcze?- %7ładnego ziewania - ciągnęła Petite.Nie tylko było to niegrzeczne, ale w ten sposóbdiabeł dostawał się do wnętrza człowieka.- A co z czytaniem? - zapytała księżna, zauważyła bowiem książkę przytroczoną dopasa Petite.- Nie należy czytać, podczas gdy inni rozmawiają - powiedziała Petite, którąrozproszyło parskanie Yeyette i Klaudyny-Marii za plecami.- Ani odwrotnie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl