Marcowy Kawaler

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.GABRIELA (płacząc) Władysławie, jak ty mi utrudniasz drogę, i tak już pełną cierni.WAADYSAAW (po chwili, zimno) Nie rozumiem cię, kuzynko& czegoż więc wymagaszode mnie?GABRIELA (jak wyżej) Pobłażliwości! Rachowałam na to, że nie zapomnisz o nas, że bę-dziesz moją podporą.WAADYSAAW Lituję się nad tobą, biedna, zbłąkana kobieto& O, bo ty tego bardzo potrze-bujesz.GABRIELA Litości!& (namiętnie) Ja potrzebuję serca, nie litości!WAADYSAAW (surowo) Moje jeden raz w życiu zabiło nadzieją, ale to dawno minęło.Twoja własna ręka uciszyła to bicie i dziś ja jestem sobie zwyczajnym człowiekiem oddy-chającym prozą, za jedyne bóstwo uznającym obowiązki, a owoc zakazany nie przestajebyć dla mnie zakazanym, choćby tchnął najponętniejszymi obietnicami.To są rzeczy za-nadto poetyczne dla prozaika, zbyt niskie dla człowieka honoru.GABRIELA (na stronie) Boże!WAADYSAAW Więc zapomnij o tym, co przed chwilą powiedziałem& Przepraszam cię zamimowolne uniesienie, była to prosta omyłka serca& zle zrozumiałem twoje słowa.183GABRIELA (z dumą) Więc zgrzeszyłeś, tłumacząc je w pośpiechu fałszywie.Rzuciłeś mi wtwarz największą obelgę, jaką kobieta usłyszeć może.(z płaczem) %7łegnam cię!WAADYSAAW Gabrielo!SCENA XIGABRIELA, WAADYSAAW, STRASZ wchodzi głębią.STRASZ (w dobrym humorze, nacięty, ale się trzyma; we fraku i białym krawacie) A, mojanarzeczona& i kuzynek& (do Władysława) Dawno nie widzianego& (do Gabrieli chcącwziąść jej rękę) A moja pani niech mi pozwoli jako zadatek należności, która wkrótce mabyć spłaconą&GABRIELA Przepraszam, widzisz pan, żem jeszcze nie ubrana.(na stronie wychodząc nalewo) Jakżem okropnie ukaraną.STRASZ Bodaj to być kuzynkiem! Ma się prerogatywy zaprzeczane temu, który za chwilębędzie legalnym posiadaczem tylu wdzięków.(na stronie) Utarłem mu nosa.(głośno) Cóżpan mówisz na to? Jużci pozwól, że mógłbym mieć słuszną pretensję.(dobywa cygarnicę)WAADYSAAW (do siebie) Kocham ją i aniołem stróżem jej będę.(wychodzi na prawo)SCENA XIISTRASZ, pózniej ZUZIA.STRASZ (sam, rzuca się na kanapę) Niegrzeczny& nawet się nie odezwał i wyszedł sobiebez ceremonii& Ale poczekajcie wszyscy! Wezmę ja was w takie kluby, że mnie poczuje-cie.Hołota! Zwiecące próchno! W moim własnym mieszkaniu będą mi robić impertynen-cję!& (po chwili) Zanadto pozwoliłem sobie przy tym śniadaniu, ale należało pożegnaćkawalerskie życie& No, niby tak koniecznie żegnać, to nie, bo niegłupim się ograniczać&Walerce dam dymisję chyba wtenczas, gdy mi się przeje& (po chwili) Co mnie ta kobietakosztuje!& Ale mi nie żal, bo wszyscy zazdroszczą.Większy kłopot miałem z odmówie-niem jej temu jenerałowi niż z pozyskaniem żony % arystokratki& tu sami do mnie lezli.(Zuzia przechodzi z lewej strony ku prawej, niosąc zawinięcie w serwecie) Zuziu, chodzno tu!&ZUZIA Nie mam czasu.STRASZ (tupiąc nogą) Co to jest: nie mam czasu!& Jestem twój pan, rozumiesz?& Chodz tuzaraz!184ZUZIA Niosę bieliznę panom.A co pan chce ode mnie?STRASZ Chcę ci popatrzeć w oczy.ZUZIA Można z daleka.STRASZ Kiedy stąd nie widzę& Nawet dotychczas nie wiem, jakie masz: czarne czy niebie-skie?ZUZIA (śmiejąc się) Bure& (wchodzi Kotwicz) Ach! (wybiega na prawo)SCENA XIIISTRASZ, KOTWICZ.KOTWICZ (na stronie) Spłoszyłem ich.(zbliża się z miną dyplomatyczną)STRASZ A, pan hrabia& cóż tam? (po chwili, pociągając go na kanapę) Siadaj, stary łobu-zie.KOTWICZ Cicho! (ogląda się)STRASZ Mój drogi, nie bądz faryzeuszem.KOTWICZ Ale bo ty czasami jesteś zanadto sobie s a n s f a � o n s.STRASZ Ech, (uderza go mocno po udzie) bądz, jakim jesteś& Czego się to oblekać w bara-nią skórę& Każdy powinien mieć odwagę swoich przekonań& Ty innym jesteś ze mną wcztery oczy, a za innego chcesz uchodzić przy ludziach& Gdy cię karmię i poję u Francu-za albo gdy się włóczymy całymi nocami po knajpach, jestem twoim bożyszczem.KOTWICZ Cicho!STRASZ Cha! cha! cha! Znałem podobnego świętoszka, który lubił dobrze żyć, a nie miał zaco.KOTWICZ Podobno zanadto dziś piłeś.(chce wstać)STRASZ (przytrzymując go) Piłem, ale nie do ciebie, więc nie urażaj się& nie jednemu psułysek& Więc tedy ten& jakże mu tam& miał swoich amfitrionów, z którymi całe noce sięłajdaczył, był z nimi per ty & tak jak my& ale strzegł się pokazywać w ich towarzystwiew jasny dzień& tak na przykład w Saskim Ogrodzie po sumie.Miał inne znajomości noc-ne, a inne dzienne.Słuchaj no, czy ty mnie traktujesz jako nocną, pokątną znajomość?KOTWICZ Aleś ty się, widzę, ululał naprawdę& A to ładnie, w dzień ślubu.STRASZ Nie bój się o mnie& Daj no mi wody.185KOTWICZ (wstaje i nalewa z karafki) Muszę ci służyć jak dziecku&STRASZ Nieprawda! Dziecku byś tak nie służył& bo nic by ci z tego nie przyszło.(pije)Cukry i wino przynieśli?KOTWICZ Jest wszystko.STRASZ Pewnoś znowu rozdał z parę rubli na piwo, bo ty lubisz szastać z cudzego.KOTWICZ (wąchając dym z cygara, które pali Strasz) Jakieś dobre cygaro& nie masz tamjeszcze z jednego?STRASZ (dając mu cygarnicę) Na, masz& czerp& wez sobie z parę do kieszeni, znaj pana.KOTWICZ Gdzieżeście tak bomblowali?STRASZ Wyprawiałem śniadanie tym wyżeraczom& na pożegnanie stanu kawalerskiego.KOTWICZ Ale fe! (śmiejąc się) Na pożegnanie! (po chwili) Kobiety były?STRASZ Jak myślisz?KOTWICZ Walerka? (uderzając go) Hultaj! (po chwili) Ale słuchaj no, z tym szambelanicemtrzeba by jakoś&STRASZ Co trzeba by?KOTWICZ Bój się Boga, on goły jak święty turecki& daj mu co odczepnego.STRASZ Mój kochany, złapaliście mnie i doicie już do ostatniego.Czy myślisz, że tak ciąglebędę na to pozwalał?KOTWICZ O, znowu nie fanfaronuj!STRASZ Co, nie złapaliście mnie?KOTWICZ Daj no pokój! Tak między nami mówiąc, zyskujesz pozycję, wchodzisz w koliga-cje.STRASZ Tego towaru za miły grosz zawsze dostanie.KOTWICZ Ale piękność okrzyczana& wszyscy ci zazdroszczą, możesz się pysznić.STRASZ Koczkodana bym nie wziął.Za swoje pieniądze powinienem zaimponować.Płacę,do milion diabłów, gotówką, i tandety nie chcę.KOTWICZ No, no, no! Tylko się nie gorączkuj.STRASZ To nie błaznuj.186KOTWICZ Zapominasz się.STRASZ Jeżeli ci się zdaje, żem pijany, to się grubo mylisz.Jestem przy zdrowych zmysłach,zdrowszych niż wy wszyscy.Możecie mnie naciągać, ale tylko do pewnego stopnia& tosobie powiedziałem, bo golizny się boję jak zarazy.Przychodzi mi to na myśl, ile razy pa-trzę na was& Ty, na przykład, wyrzucałeś pełnymi garściami, a dziś w łapę byś mnie po-całował za kilka rubli.KOTWICZ Widzę, że z tobą dziś nie ma co gadać.(wstaje)STRASZ (przytrzymując go) Siedz!& Jak się będziesz dąsał, to nic nie wskórasz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl