Sandemo Margit Saga o Czarnoksiezniku Tom 2

Podstrony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niezwykła siłabijąca odeń miała w sobie inne treści.Najtrafniejsze byłoby chyba przyrównaniejej do tęsknoty za śmiercią.Tiril kochała go na swój sposób.Nie było to gorące pożądanie, gwałtownypociąg fizyczny czy nawet platoniczna miłość.Nigdy nie zdołała nazwać uczuć,jakie dla niego żywiła.Od czasu do czasu przypominała sobie tę noc, gdy leżałachora, a on siedział przy jej posłaniu i gładził po piersi.Gwałtownie zareagowałana jego dotyk, ale jednak wówczas go nie pragnęła, uczucia, jakie nią targały,były zupełnie czymś innym.Przeraziła się wtedy do szaleństwa, jakby Móri miałściągnąć ją w głąb otchłani, należącej do królestwa śmierci.Tęsknota za śmierciąmoże niekiedy mieć podłoże erotyczne, posmak łagodnej zmysłowości.O tym jednak Tiril, rzecz jasna, nie wiedziała.Tęskniła za swym przyjacielem Mórim.Tęskniła za spojrzeniem, jakie czasemjej posyłał, za pojawiającym się powoli uśmiechem.Za wszechwiedzą, malującąsię w jego oczach.Za smutkiem, żalem, samotnością.Ach, ta jego samotność, znacznie głębsza niż zwykłych ludzi! Móri był nacałym świecie jedyny w swoim rodzaju, Tiril często o tym rozmyślała wtedy,gdy jeszcze znajdował się blisko niej.Samotność ta wiązała się w pewien sposóbz przemijaniem czasu i przestrzenią kosmiczną, dana mu była wiedza nie prze-znaczona dla zwykłych śmiertelników, pozwolił się wciągnąć wirowi, z którego28nie był już w stanie się wyrwać.Dlatego właśnie był taki niebezpieczny, Erling i Tiril ledwo to przeczuwali, niemogli jednak zrozumieć, co tak ich w nim przerażało.Nikt nie powinien zapusz-czać się na nieznane ścieżki, nie dające się objąć rozumem.Gdy jest się słabym,umysł odmawia posłuszeństwa.Gdy jest się silnym jak Móri, traci się kontakt zeświatem ludzi.Sam Móri być może jakoś by sobie z tym poradził.Istniało jednak niebezpie-czeństwo, że pociągnie za sobą innych.Może dlatego szukał samotności?Kiedy Tiril świtały w głowie takie myśli zaledwie świtały, nigdy nie obja-wiając się jasno miała wrażenie, że przez pokój przemykał lodowaty powiewi ciarki przebiegały jej po plecach.Potem zawsze, sama nie wiedząc dlaczego, wybuchała płaczem.Dotarcie na Islandię zajęło Móriemu sporo czasu.Statki między Wyspami Owczymi a jego ojczyzną nie kursowały tak często,jak przypuszczał, w oczekiwaniu na połączenie zastała go zima.Musiał spędzićją na Wyspach, na odludziu, mając za sąsiada starego człowieka.Nikt więcej niewiedział o Mórim.Dopiero wiosną następnego roku dotknął stopą owej niezwykłej nagiej wyspy,za którą tęsknił tak długo.Cieszył się wszystkim, co tu zastał.Z rozkoszą wdychał powietrze, przesyconeszczególnym zapachem porośniętych mchem pól wygasłej lawy.Chłód bijący odszczytów pokrytych wiecznym śniegiem był dla niego niczym strumień świeżości,niosący jednocześnie powiew pradawnych czasów.Nie mógł natychmiast wyruszyć na północ Islandii, musiał czekać, aż zrobisię cieplej.Okres topnienia lodów jeszcze się nie skończył.Niecierpliwość spalała mu duszę. R�dskinna.Klucz do tajemnej mądrości, nie mający sobie równych.Chcąc skrócić czas oczekiwania, postanowił odwiedzić swego starego przyja-ciela, wielebnego Eirikura z Vogsos.Przybył jednak za pózno.Z goryczą przyjął wieść, że sira Eirikur Magnussonjuż nie żyje.Wiadomość ta napełniła Móriego ogromnym żalem, wiele bowiemmiał z nim do omówienia, wielu rad potrzebował, tyle przecież zobaczył i przeżyłw nieznanym, dalekim kraju, Norwegii.Udało mu się tylko porozmawiać z jednym ze służących wielebnego.Sługa,chociaż już starzec, doskonale pamiętał Móriego któż zresztą mógłby go niepamiętać? Uradował się widokiem młodego przybysza i tym, że będzie mógł muwszystko opowiedzieć. Sira Eirikur był naprawdę wspaniałym człowiekiem zaczął z przejęciem.29 Jednym z najbardziej wielkodusznych.Potrafił jednak trochę za dużo, i ty, i jadobrze o tym wiemy, Móri.Móri pokiwał głową. Jaki był jego koniec? No, wszyscyśmy się trochę bali.Kochaliśmy go bardzo i lękaliśmy się, żebyć może po śmierci trafi.wiesz, gdzie. Tak, rozumiem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bezglutenowo.pev.pl